diaforos

Just another WordPress site

Και άντε μετά τα Ελ-Διομηδο-μπεεέ της μπεεε-Παλλάδας να κατανοήσουν τον Λόγο του Θεού

που δεν έχουν καταλάβει ούτε τα μπεεε-ορτοντοξο-χριστιανόπουλα που τρώνε το σανό των μπεεε-πατέρων

Ματθ 5.37
ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.
Ας είναι λοιπόν ο λόγος σας, ναι ναι, όχι όχι. ‘Ο,τι είναι περισσότερο από αυτά προέρχεται από τον πονηρό.

Ματθ 6.13 
καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ρῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ
Και μη μας φέρεις μέσα σε πειρασμό, αλλά σώσε μας από τον πονηρό.

Ομήρου Ιλιάδα Ε 250

Ε250 θῦνε διὰ προμάχων, μή πως φίλον ἦτορ ὀλέσσῃς.
τὸν δ᾿ ἄρ᾿ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης:

μή τι φόβον δ᾿ ἀγόρευ᾿, ἐπεὶ οὐδὲ σὲ πεισέμεν οἴω.
οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι

οὐδὲ καταπτώσσειν: ἔτι μοι μένος ἔμπεδόν ἐστιν:

Ε255 ὀκνείω δ᾿ ἵππων ἐπιβαινέμεν, ἀλλὰ καὶ αὔτως
ἀντίον εἶμ᾿ αὐτῶν: τρεῖν μ᾿ οὐκ ἐᾷ Παλλὰς Ἀθήνη.

τούτω δ᾿ οὐ πάλιν αὖτις ἀποίσετον ὠκέες ἵπποι
ἄμφω ἀφ᾿ ἡμείων, εἴ γ᾿ οὖν ἕτερός γε φύγῃσιν.
ἄλλο δέ τοι ἐρέω …

μη μου χιμάς μέσ᾿ απ᾿ τους πρόμαχους, μη χάσεις τη ζωή σου.»
Τότε ο αντρειανός ταυροκοιτώντας τον του μίλησε 

 Διομήδης:

«Άδικα παν θαρρώ τα λόγια σου, παράτα τη φευγάλα!
Μάθε, να φεύγω εγώ απ᾿ τον πόλεμο δεν το ‘χω γονικό 
μου,
μηδέ και να ζαρώνω᾿ μέσα μου το λέει η καρδιά μου 

ακόμα.
Δε θέλω ν᾿ ανεβώ στο αμάξι μου᾿ θα χτυπηθώ όπως 

είμαι’
στέκει η Αθηνά η Παλλάδα δίπλα μου, το φόβο μου αποδιώχνει.
Τα δυο γοργόποδά τους άλογα δε θα τους γύρουν πίσω
μακριά από μας, κι ακόμα αν ένας τους μπορέσει να 

ξεφύγει.
Κάποιο άλλο λόγο τώρα θα ‘λεγα  …



Ομήρου Ιλιάδα Ε 600
Ε600 ὣς τότε Τυδεί̈δης ἀνεχάζετο, εἶπέ τε λαῷ:

ὦ φίλοι οἷον δὴ θαυμάζομεν Ἕκτορα δῖον


αἰχμητήν τ᾿ ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν:


τῷ δ᾿ αἰεὶ πάρα εἷς γε θεῶν, ὃς λοιγὸν ἀμύνει:


καὶ νῦν οἱ πάρα κεῖνος Ἄρης βροτῷ ἀνδρὶ ἐοικώς.


Ε605 ἀλλὰ πρὸς Τρῶας τετραμμένοι αἰὲν ὀπίσσω

εἴκετε, μηδὲ θεοῖς μενεαινέμεν ἶφι μάχεσθαι.
όμοια ο Διομήδης πίσω εγύρισε και λέει στους 
συντρόφους του:
« Φίλοι, γιατί μωροθαμάζουμε του αρχοντικού του 

Εχτόρου
τη μαστοριά στο κονταρόκρουσμα και το τρανό 

κουράγιο;
Κάποιος θεός τον παραστέκεται και τον γλιτώνει πάντα.

Και τώρα να τος, ο Άρης δίπλα του με ανθρώπου θώρι
στέκει.

Ομπρός, και δίχως᾿ να γυρίσετε τις πλάτες για τραβάτε
πίσω σιγά
, και μη γυρεύετε με τους θεούς πολέμους.»


και μετά τα “ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΜΕΝΟ-ΣΠΟΥΔΑΓΜΕΝΑ” αρχαιολατρο-μπεεέ πουλάνε στα αδιάβαστα-χριστιανο-μπεεεέ το σανό περί φαρισαισμού…..

μπεεέ κάποια άλλη στιγμή θα μιλήσουμε για τη Γένεση 3.14 και την πορεία του όφεως με την μπαζο-κοιλιά στο χώμα … μέχρι τότε …

Ομήρου Ιλιάδα Ε440 …

…ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον ὁμοῖον
ἀθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τ᾿ ἀνθρώπων…


…των αθάνατων ένα η γενιά δεν είναι
μαθές με των θνητών, που σούρνονται στο χώμα…