Και άντε μετά οι ελλλ-Διομηδο-DNA Παλλαδο-προσκυνημένοι/ες να κατανοήσουν την απολυτότητα του Λόγου …
… τον οποίο δεν έχουν καταλάβει ούτε τα ελλλ-ορτοντοξο-χριστιανά, που τρώνε το σανό των μπέεε-πατέρων.
Ματθ 5.37
ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ τοῦ πονηροῦ ἐστιν.
Ας είναι λοιπόν ο λόγος σας, ναι ναι, όχι όχι. ‘Ο,τι είναι περισσότερο από αυτά προέρχεται από τον πονηρό.
Ματθ 6.13
καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ρῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ
Και μη μας φέρεις μέσα σε πειρασμό, αλλά σώσε μας από τον πονηρό.
Ομήρου Ιλιάδα Ε 250 – Ε 255
| Ε250 θῦνε διὰ προμάχων, μή πως φίλον ἦτορ ὀλέσσῃς. τὸν δ᾿ ἄρ᾿ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης: μή τι φόβον δ᾿ ἀγόρευ᾿, ἐπεὶ οὐδὲ σὲ πεισέμεν οἴω. οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι οὐδὲ καταπτώσσειν: ἔτι μοι μένος ἔμπεδόν ἐστιν: | μη μου χιμάς μέσ᾿ απ᾿ τους πρόμαχους, μη χάσεις τη ζωή σου.» Τότε ο αντρειανός ταυροκοιτώντας τον του μίλησε Διομήδης: «Άδικα παν θαρρώ τα λόγια σου, παράτα τη φευγάλα! Μάθε, να φεύγω εγώ απ᾿ τον πόλεμο δεν το ‘χω γονικό μου, μηδέ και να ζαρώνω᾿ μέσα μου το λέει η καρδιά μου ακόμα. |
| Ε255 ὀκνείω δ᾿ ἵππων ἐπιβαινέμεν, ἀλλὰ καὶ αὔτως ἀντίον εἶμ᾿ αὐτῶν: τρεῖν μ᾿ οὐκ ἐᾷ Παλλὰς Ἀθήνη. τούτω δ᾿ οὐ πάλιν αὖτις ἀποίσετον ὠκέες ἵπποι ἄμφω ἀφ᾿ ἡμείων, εἴ γ᾿ οὖν ἕτερός γε φύγῃσιν. ἄλλο δέ τοι ἐρέω … | Δε θέλω ν᾿ ανεβώ στο αμάξι μου᾿ θα χτυπηθώ όπως είμαι’ στέκει η Αθηνά η Παλλάδα δίπλα μου, το φόβο μου αποδιώχνει. Τα δυο γοργόποδά τους άλογα δε θα τους γύρουν πίσω μακριά από μας, κι ακόμα αν ένας τους μπορέσει να ξεφύγει. Κάποιο άλλο λόγο τώρα θα ‘λεγα … |
Ομήρου Ιλιάδα Ε 600
| Ε600 ὣς τότε Τυδεί̈δης ἀνεχάζετο, εἶπέ τε λαῷ: ὦ φίλοι οἷον δὴ θαυμάζομεν Ἕκτορα δῖον αἰχμητήν τ᾿ ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν: τῷ δ᾿ αἰεὶ πάρα εἷς γε θεῶν, ὃς λοιγὸν ἀμύνει: καὶ νῦν οἱ πάρα κεῖνος Ἄρης βροτῷ ἀνδρὶ ἐοικώς. | όμοια ο Διομήδης πίσω εγύρισε και λέει στους συντρόφους του: « Φίλοι, γιατί μωροθαμάζουμε του αρχοντικού του Εχτόρου τη μαστοριά στο κονταρόκρουσμα και το τρανό κουράγιο; Κάποιος θεός τον παραστέκεται και τον γλιτώνει πάντα. Και τώρα να τος, ο Άρης δίπλα του με ανθρώπου θώρι στέκει. |
| Ε605 ἀλλὰ πρὸς Τρῶας τετραμμένοι αἰὲν ὀπίσσω εἴκετε, μηδὲ θεοῖς μενεαινέμεν ἶφι μάχεσθαι. | Ομπρός, και δίχως᾿ να γυρίσετε τις πλάτες για τραβάτε πίσω σιγά, και μη γυρεύετε με τους θεούς πολέμους.» |
… και μετά οι ελλλ-DNA πωλούν το σανό περί φαρισαϊσμού των ελλλ-χριστιανο-αμνών …
… κάποια άλλη στιγμή θα μιλήσουμε για τη Γένεση 3.14 και την πορεία του όφεως δια της κοιλίας στο χώμα … όμως μέχρι τότε …
Ομήρου Ιλιάδα Ε440 …
| … ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον ὁμοῖον ἀθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τ᾿ ἀνθρώπων … | … των αθάνατων ένα η γενιά δεν είναι μαθές με των θνητών, που σούρνονται στο χώμα … |