diaforos
Just another WordPress site
Πλάτων – Πολιτεία
Πηγή greek-language/ancient_greek/Πλάτων_Πολιτεία
Πολιτεία Βιβλίο Α [327a – 354c]
- Προοίμιο. Ο Σωκράτης συζητεί με τον Κέφαλο.
- Διάλογος Σωκράτη και Πολέμαρχου: Η έννοια της δικαιοσύνης κατά τον Σιμωνίδη.
- Ο Σωκράτης συνεχίζει την κριτική του. Είναι ευδαίμων ο άδικος;
Πολιτεία Βιβλίο Β [357a – 383c]
- Κατά τον Γλαύκωνα το δίκαιο έχει τεθεί από την αδυναμία του αδικείν.
- Κατά τον Αδείμαντο, όσοι επαινούν τη δικαιοσύνη το κάνουν μόνο για τις ωφέλειες που πορίζει.
- Ο Σωκράτης προτείνει να εξεταστεί πώς παρουσιάζεται η δικαιοσύνη πρώτα μέσα στην πόλη και ύστερα μέσα στο άτομο.
- Μόρφωση των φυλάκων.
Πολιτεία Βιβλίο Γ [386a – 417b]
- Πνευματική και ηθική αγωγή των φυλάκων. Η ποίηση στην υπηρεσία της παιδείας.
- Γυμναστική εκπαίδευση των φυλάκων.
- Επιλογή των αρχόντων της πολιτείας.
- Πώς να ζουν οι άρχοντες.
Πολιτεία Βιβλίο Δ [419a – 445e]
- Πώς να ζουν οι άρχοντες (συνέχεια).
- Επιστροφή στο αρχικό πρόβλημα: Αναζήτηση της δικαιοσύνης.
- Η σοφία, η ανδρεία και η σωφροσύνη ως αρετές της πολιτείας.
- Ο δίκαιος άνθρωπος.
- Ο άδικος άνθρωπος.
Πολιτεία Βιβλίο Ε [449a – 480a]
- Το θέμα των γυναικών και των παιδιών.
- Τα δύο φύλα να έχουν τις ίδιες ασχολίες.
- Οι γυναίκες και τα παιδιά να ανήκουν σε όλους.
- Πώς να πολεμούν οι φύλακες και πώς να φέρονται απέναντι στους πολεμίους.
- Προϋπόθεση για να πραγματοποιηθεί η ορθή πολιτεία: βασιλείς φιλόσοφοι.
- Ποιοι αξίζουν να ονομάζονται φιλόσοφοι.
Πολιτεία Βιβλίο ΣΤ [484a – 511e]
- Αρετές των πραγματικών φιλοσόφων.
- Γιατί οι φιλόσοφοι αχρηστεύονται και μερικοί διαφθείρονται μέσα στις σύγχρονες πόλεις.
- Της πολιτείας σωτήρες οι αληθινοί φιλόσοφοι.
- Η εκπαίδευση των φιλοσόφων: προς την ιδέα του αγαθού.
- Το νοητόν και το ορατόν ως αντικείμενα γνώσης.
Πολιτεία Βιβλίο Ζ [514a – 541b]
- Η εικόνα του σπηλαίου και των δεσμωτών.
- Η παιδεία στροφή της ψυχής προς το φως, δηλαδή προς την ιδέα του αγαθού.
- Τα μαθήματα που αποτελούν την αληθινή παιδεία.
- Η Αριθμητική.
- Η Γεωμετρία.
- Στερεομετρία και Αστρονομία.
- Η Αρμονική.
- Η Διαλεκτική.
- Ποιοί και πότε πρέπει να εκπαιδεύονται στα διάφορα μαθήματα.
Πολιτεία Βιβλίο H [543a – 569c]
- Ανακεφαλαίωση των πορισμάτων της έρευνας. Πώς θα προχωρήσει η συζήτηση.
- Πώς γίνεται η μετάβαση από την αριστοκρατία στην τιμοκρατία. Χαρακτηριστικά του τιμοκρατικού καθεστώτος.
- Ο τύπος του τιμοκρατικού ανθρώπου.
- Η μετάβαση από την τιμοκρατία στην ολιγαρχία. Χαρακτηριστικά του ολιγαρχικού καθεστώτος.
- Ο τύπος του ολιγαρχικού ανθρώπου.
- Η μετάβαση από την ολιγαρχία στη δημοκρατία. Χαρακτηριστικά του δημοκρατικού καθεστώτος.
- Ο τύπος του δημοκρατικού ανθρώπου.
- Η μετάβαση από τη δημοκρατία στην τυραννίδα. Χαρακτηριστικά του τυραννικού καθεστώτος.
Πολιτεία Βιβλίο Θ [571a – 592b]
- Ο τύπος του τυραννικού ανθρώπου.
- Ο άδικος είναι άθλιος και ο δίκαιος ευδαίμων.
- Πρώτη απόδειξη: τί συμβαίνει στις αντίστοιχες πολιτείες.
- Δεύτερη απόδειξη: πιο ευχάριστος ο βίος του φιλοσόφου, άρα και του δικαίου.
- Τρίτη απόδειξη: μόνο του φρονίμου η ηδονή είναι αληθινή και καθαρή.
- Τελικό συμπέρασμα: η δικαιοσύνη ωφελεί και η αδικία βλάπτει.
Πολιτεία Βιβλίο Ι [595a – 621d]
- Επίκριση της ποίησης και των εικαστικών τεχνών.
- Η αθανασία της ψυχής.
- Οι αμοιβές του δικαίου ανθρώπου στην τωρινή ζωή.
- Οι αμοιβές του δικαίου ανθρώπου μετά θάνατον. Αφήγηση «Ηρός του Αρμενίου».
Ο Πλάτων ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη.
Πληροφορίες για τη ζωή του Πλάτωνα αντλούμε κυρίως από αρχαίες βιογραφίες. Σημαντικότερες θεωρούνται εκείνες του Απουλήιου (De platone et eius dogmate, 2ος αι. μ.Χ.), του Διογένη Λαέρτιου (Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων) και του Ολυμπιόδωρου (Βίος Πλάτωνος, 6ος αι. μ.Χ.). Όπως παραδίδεται από τη βιογραφική παράδοση, γεννήθηκε το 427 π.Χ. στην Αθήνα ή, κατά τον Διογένη, στην Αίγινα. Καταγόταν από εύπορη αριστοκρατική αθηναϊκή οικογένεια. Πατέρας του ήταν ο Αρίστων, από το γένος του βασιλιά Κόδρου, και μητέρα του η Περικτιόνη, η οποία ήταν αδερφή του Χαρμίδη, ενός από τους Τριάκοντα τυράννους, και ανιψιά του Κριτία, επίσης μέλος των Τριάκοντα, με καταγωγή από το γένος του νομοθέτη Σόλωνος. Αδέρφια του ήταν οι Αδείμαντος και Γλαύκων. Το πρώτο του όνομα ήταν Αριστοκλής, αλλά αργότερα ονομάστηκε Πλάτων επειδή είχε ευρύ στέρνο και πλατύ μέτωπο. Όταν ο πατέρας του πέθανε, η Περικτιόνη παντρεύτηκε το θείο της, Πυριλάμπη, ο οποίος συνδεόταν φιλικά με τον Περικλή. Ο Πλάτων γνώρισε τον Σωκράτη σε ηλικία 20 ετών και έμεινε κοντά του μέχρι τον θάνατό του το 399 π.Χ.
Ίδρυσε τη φιλοσοφική σχολή του, την Ακαδημία (περ. 387 π.Χ.).
Τον άκρατο οίνο που πότισε ο “φιλόσοφος” Πλάτων τους “Έλληνες” επισημαίνει στο βιβλίο του, The Sirius Mystery, ο Robert Temple …
Ο πλατωνικός διάλογος Τίμαιος είναι σίγουρα ο πιο δύσκολος καi πιο παράξενος aπ’ όσους έγραψε ο ίδιος (η Επινομίς είναι πιο παράξενη αλλά φαίνεται πώς γράφτηκε από το μαθητή του Πλάτωνα, τον Φίλιππο τον Οπιούντα). Ας εξετάσουμε μερικές παρατηρήσεις του George Sarton, σχετικά με το παράδοξο αυτό έργο : «Ο Τίμαιος περιέχει περισσότερα ανατολίτικα παραμύθια παρά ελληνική σοφία». «Οι αστρολογικές κουταμάρες που τόσο κακό έκαναν στο δυτικό κόσμο καί που ακόμα δηλητηριάζουν τους ελαφρόμυαλους προέρχονται από τον Τίμαιο. Ενώ η αστρολογία του Πλάτωνα δεν ήταν παρά απαύγασμα της βαβυλωνιακής. Γιά ν’ αποδώσουμε δικαιοσύνη στον Πλάτωνα, πρέπει να προσθέσουμε πως η αστρολογία του παρέμεινε αγνή και πνευματική χωρίς να διαφθαρεί σε ψευτοχρησμούς καί φτηνομαντείες». «Η επιρροή του Τίμαιου στα μεταγενέστερα χρόνια ήταν τεράστια και, βασικά, επίβουλη». «Πολλοί μελετητές εξαπατήθηκαν και παραδέχτηκαν τις φαντασιώσεις αυτού του βιβλίου σαν να ’ταν αλήθειες. Το λάθος αυτό εμπόδισε την πρόοδο της επιστήμης. Και μέχρι σήμερα ο Τίμαιος είναι πηγή σκοταδισμού καί δεισιδαιμονίας».
Γιατί τα λέει αυτά ο George Sarton ;
Τίμαιος βιβλίο Α
Ότε ήκουσε ταύτα ο Σόλων, είπεν ότι εθαύμασε και ότι έλαβε πασαν προθυμίαν παρακαλών τους ιερείς να τω διηγηθώσιν ακριβώς και κατά σειράν τα αφορώντα εις τους παλαιούς συμπολίτας του. Και ο ιερεύς απεκρίθη: Δέν έχω λόγον να αρνηθώ, ω Σόλων, αλλά χάριν σου και της πόλεώς σου θα ομιλήσω, μάλιστα δε και χάριν της θεάς, ήτις και την πόλιν υμών και την ιδικήν μας έλαβε και έθρεψε και επαίδευσε, πρότερον όμως την ιδικήν σας κατά χίλια έτη, λαβούσα το σπέρμα υμών εκ της Γης και του Ηφαίστου, ύστερον δε ταύτην την ιδικήν μας. Περί ταύτης της ιδρύσεως της πόλεως ημών εις τας ιεράς ημών βίβλους είναι γεγραμμένος ο αριθμός οκτώ χιλιάδων ετών.
Αλλά περί των συμπολιτών σου, οίτινες υπήρξαν προ εννέα χιλιάδων ετών, θα σοι φανερώσω συντόμως και τους νόμους αυτών και εκ των έργων των εκείνο, όπερ έπραξαν κάλλιστον πάντων.
Νόμοι και Επινομίς βιβλίο Β
Είναι θαύμα και μόνον να το ακούσης. Δηλαδή, καθώς φαίνεται, κάποτε τον παλαιόν καιρόν έγινε γνωστός εις αυτούς αυτός ο λόγος, τον οποίον ημείς τόρα λέγομεν, ότι πρέπει καλά σχήματα και καλάς μελωδίας να μεταχειρίζωνται εις τας συνηθείας των οι νέοι των πόλεων. Αφού δε ώρισαν ποία και ποίου είδους είναι αυτά, τα εξέθεσαν ως υποδείγματα εις τους ναούς, και έξω από αυτά δεν επετρέπετο ούτε εις τους ζωγράφους ούτε εις τους άλλους, όσοι παράγουν οποιαδήποτε σχήματα, να καινοτομούν, ούτε να επινοούν κάποια άλλα διαφορετικά από τα πάτρια, ούτε και τόρα επιτρέπεται ούτε εις αυτά ούτε εις όλην την μουσικήν. Αν δε υπολογίσης θα εύρης εις εκείνο το μέρος ζωγραφισμένα και χυμένα σχήματα προ δέκα χιλιάδων ετών, και όχι με ανακρίβειαν δέκα χιλιάδων αλλά πραγματικώς, τα οποία από όσα κατεσκευάσθησαν σήμερον δεν είναι ούτε εις τίποτε ωραιότερα ούτε χειρότερα, αλλά με την ιδίαν τέχνην καμωμένα.
Υ.Γ.
Τους ψευτοχρησμούς καί φτηνομαντείες του πλατωνικού τίμαιου συμπλήρωσαν μεταγενέστερα οι συνεχιστές της “φιλοσοφικής” του σχολής με την νεοπλατωνική θεωρία …